Miguel Indurain - biografia
Hiszpan Miguel Indurain , urodzony 16 lipca 1964 roku ,był dominujacym
kolarzem wielkich tourów - z siedmioma zwyciestwami w
nich . Wygrywał kolejno pięc razy (1991 do 1995) w Tour de
France . Jako pierwszy - zwyciężał pięć razy z rzędu.
"Big Mig" także wygrał 2 razy Giro'd Italia w 1992 i 1993 roku więc
ustrzelił "dublet" TOUR / GIRO w tych dwóch sezonach.
Strategia Induraina do zwyciezania była podobna do strategii Jacquesa
Anquetill'ea - wygrywanie czasówek i utrzymywanie przewagi z nich w
górach . Indurain jednak potrafił wiecej niz tylko utrzymywać sie w
górach - potrafił też atakować na górskich etapach .Był też mocny na
płaskim dzięki swej budowie ciała .
Podczas swych najlepszych lat dominował w czasówkach . Jako pierwszy
wygrał jazde na czas w IO w 1996r. ktora została wprowadzona w
tym własnie roku do programu olimpiady.
Wygrał też MŚ w jeżdzie na czas w 1995 roku.
Nigdy nie udało mu się zwycięzyc w żadnym z kolarskich " pieciu
monumentów " , wygrał San Sebastian Classic jeden z głównych klasyków .
Nie wygrał także MŚ na szosie ze startu wspólnego - ale był bliski
zwycięstwa trzykrotnie .
W 1993 był drugi za 21 letnim Lancem Armstrongiem z USA -- był to rok w
którym Indurain ustrzelił tzw dublet - Giro i Tour de France .
Gdyby wygrał otrzymałby " Potrojną koronę " co zdarzyło się tylko
dwukrotnie : 1974
- Eddy Merckx i 1987 - Stephen Roche.
Podobne osiągnięcie w MŚ uzyskał w 1995 roku przegrywajac z kolega
klubowym Abrahamem Olano gdzie pełnił role jego pomocnika. Tego roku
trasa była niezwykle trudna i można przypuszczać ze Indurain był
najmocniejszy . W wyscigu tym " super góral " Marco Pantani był
trzeci co pokazuje jak trudna była trasa. Zadziwiający jest fakt ze
Olano przekroczył mete na "kapciu" i jechał tak ostatni kilometr
wyscigu .
W 1991 był trzeci w MŚ za Gianni Bugno z Włoch i
Steven'em Rooks z Holandi .
W 1991 roku był tez drugi w Vuelcie Espana za Hiszpanem Melchor Mauri Prat 'em .
W 1994 był trzeci w Giro za Evgeni Berzin z Rosji i
Marco Pantanim z Włoch .
Panowanie Miquela w TDF skonczyło sie w roku 1996 kiedy ukończył go na
10 pozycji i po zwyciestwie w czasówce na olimpiadzie zakonczył karierę.
Fenomen Induraina to nie przypadek - to wynik min. swietnych parametrów wydolnościowych - puls spoczynkowy Miquela w latach świetnosci to podobno 29 ud / min .Pojemność płuc 8,1 litra ...prawie trzykrotnie większa od tej jaką ma przeciętny człowiek . Przyswajalność tlenu ( VO2 max )- 88 ml na kg ciała a podczas któregoś z Tour de France podobno zanotował 94 ml.. - u przeciętnego człowieka kształtuje się on na poziomie ok. 40ml/kg wagi ciała/ min .Przytoczone powyżej parametry nie sa czyms powszechnym w sporcie..można powiedzieć że wartości te sa rekordowe i nie trafiają się zbyt często - przydomek żelaznego Baska nie wziął sie więc z powietrza..
Powyzszy tekst jest oparty
o http://www.cyclinghalloffame.com/
Fotogaleria:
Galeria
|
"
